وقتی یاد تووجودم را پر میسازد چشمانم را برای حس تو می بندم .شهر ومردم خوبش در یک سو وتو را در کنار خود می بینم. زمانی را می بینم که شهر با تمامی آنچه در آن وجود دارد کوچک وبرهم فشرده میشود وبه صورت جویباری زیر پاهایت جریان می یابد ودر وجودت می ریزد ودر تو محو میشود...وتو در کنار من می مانی ومن می بینم که خون هزاران رویای پاک در رگهایت جاری است وگرمی قلب هزاران فرشته درقلبت وحس پاک شهر در نگاهت می درخشد...ومن با غرور دستهای گرم وصمیمی تو را در دستهایم می فشارم واحساس می کنم که شادی وامید وشور زندگی از سر انگشتان صادقت در وجودم می ریزد وقلبم را لبریز می سازد واین احساس عجیب آنقدر وجودم را پر می سازد که از حدوگنجایش وتحمل من خارج است وآرامش را از دلم می رباید وطپشهای وحشیانه آن مرا به دنیای بیداری می کشاند وباورم نمیشود که تو در کنارم نبوده ای ......باورم نمی شود که من گرمی دستها وصدای نفسهای آرامت را در رویای خیسم ام اینطور واضح وبا تمام وجودم حس کرده ام...به چشمهایم نگاه کن که صادقترین آیینه درون من است. تو میتوانی مرا از نگاهم بشناسی زیرا که قلبم متعلق به توست وآنچه متعلق به قلبم است وقلبم نگاهم را به رویت می گشاید...چون جای توست!!!  وقتی دلم بخواهد هرچند ندارمت اما در رویای ام به تو نگاه میکنم...به چشمانت اگر قلب تو بخواهد. تو میتوانی تصویر پاک ات را در چشمانم بنگری وقتی که تصویر تورا در مردمک ام مینشانم وچشمانم را می بندم وقتی تاریکی را برای حس چشمانت می پذیرم تورا وتمام امید زندگی را با تو می بینم وتنها خودم آن را حس می کنم.... تو نیز میتوانی مرا ازنگاهم بشناسی تو میتوانی عشق را بشناسی چون قلبم متعلق به توست با آنچه متعلق به قلبم است.....با اینکه کنارم نیستی نیستی نیستی...................................